تابلوی رابرت شرلی اولین سفیر ایران در انگلیس و همسر ایرانی اش (قرن شانزده)

در سال 1007 هجری قمری شاه عباس صفوی در قزوین با رابرت شرلی آشنا شد. او به دلیل رشادت بسیار در جنگ ایران با عثمانی به سپهسالاری ارتش ایران رسید و عملا به عنوان اولین سفیر ایران (شاه عباس) روانه اروپا شد. حضور رابرت شرلی با پوشش ایرانی در دربار انگلیس سبب شد تا واندایک نقاش چارلز دوم از او با این لباس تصویری بکشد. رابرت شرلی در اين تابلو، با عمامه ای بزرگ بر سر و جامه زراندود منقش، بيشتر به يک دولتمرد ايرانی شباهت دارد تا انگليسی. در کنار او تابلوی همسر مسیحی اش ترزيا شرلی که از قفقازی های ايران بود و در ايران با رابرت شرلی ازدواج کرده بود، با تفنگ و ساعت در دست (به نشانه فن آوری فرنگی در ایران) قرار دارد.

نشانی پیوند در بالاترین
نشانی فرتور
نشانی نوشته

غذاهاى ايرانى در عصر صفوى

تاريخ غذاهاى ايرانى را ميتوان از لابلاى مدارک و کتابهاى مربوط به دربار پادشاهان ايران و هدايايى که به ايشان تقديم ميشده و يا شرح سفره هايى که پادشاهان براى ميهمان خاص و يا عموم مردم ميگسترانيده اند بدست آورد. اين بررسى تاريخى وقتى توجه را به خود جلب ميکند که ببينيم در غير ايران نيز صحبت از غذاهاى ايرانى و آموختن فن آشپزى از ايرانيان است. هنگامى که تاريخ مربوط به خلفاى عباسى را مرور کنيم به ذکر برخى اطعمه مانند فالوذج و يا لوزينج برميخوريم که معرب همان فالوده و لوزينه ايرانى است. در ميان نوشته هايى که از زبان پهلوى در دست هست در رساله خسرو کواتان وريتک نکاتى درباره خورشها و خوردنيها و شيوه بکاربردن و چگونگى آنها در عصر ساسانى بدست مى آيد که در تنظيم تاريخ خوراکپزى در ايران مأخذ معتبرى است. در زبان عربى کتابهاى متعددى با عنوان الطبيخ هست که در باب فن آشپزى تأليف شده، اما در زبان فارسى تنها ميتوان از کتاب نسخه شاه جهانى در دوره پادشاهى شاه جهان (1037 ـ 1068) از پادشاهان مغولى هند و کتاب مادة الحياة نام برد. رساله مادة الحياة تأليف نورالله آشپز شاه عباس صفوى است…

نشانی نوشته
نشانی پیوند در بالاترین
نشانی فرتور

تاريخچه حيات ارمنیان در ايران

اگر گذری به خطه آذربايجان كنيم، كليساهای بسياری را می بينيم كه حاكی از اين است كه ارمنيان از ديرباز در ايران می زيستند. ارمنيانى كه در دوره صفوی به ايران آورده شدند در شهرهايی چون رشت، قزوين، شيراز، اراك، همدان، انزلى، كاشان و بخصوص اصفهان و روستاهاى اطراف آن اسكان داده شدند. تجار و صنعتگران ارمنى که به دستور شاه عباس در ساحل جنوبى رود زاينده رود سكنی داده شدند، به ياد موطن خود محل سكونت جديد را جلفا ناميدند. با سقوط حكومت صفويان و آغاز حملات افغانها به ايران، ناامنى بر كشور حاكم شد و باعث كوچ بسيارى از ارمنيان مناطق مركزى و جنوبى ايران به سواحل شبه جزيره هند گرديد. باقيمانده ارمنيان در شهرهاى تهران، اصفهان و تبريز تمركز يافته و جوامع كوچكى از آنان نيز در شهرها و روستاهاى مختلف پراكنده شدند…

نشانی پیوند در بالاترین
نشانی نوشته