اگر من کاره ای میشدم در ایران، در فردای آزادی، میگفتم تندیس مادر سهراب، بانو پروین فهیمی رو، در میدان مادر تهران نصب کنند.
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
This entry was posted on جون 12, 2010 at 7:32 ب.ظ. and is filed under هنر, تاریخ, سیاست. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
جون 12, 2010 در 10:39 ب.ظ.
این اتفاق روزی خواهد افتاد. کاش آن روز را خودم هم ببینم
جون 13, 2010 در 3:16 ب.ظ.
دمممممممممت گرم. من واقعا به این شیرزن فهیییم و مادر واقعی افتخار می کنم. مثل مادرم دوستش دارم. یک مبارز واقعی که فرزندشو برای آزادی من و تو داد و یک ثانیه هم کوتاه نیومد. دوستت دارم مادر
جون 13, 2010 در 3:38 ب.ظ.
من هم موافقم .در این ۲ روز چندین بار اسم او را در بحثها به کار بردم پس او اثر گذار است. از شهامت ،دلیری و دفاع از حق …